try.fotkoblog.pl

No to pytanie za sto punktów. Wiesz, gdzie jestem? Ciekawa jestem, czy zgadniesz. Taak. Bardzo przekonujący Ken, nie powiem że nie. 

W sumie.. Chyba wszystko, co chciałam Ci napisać napisałam Ci już wczoraj. Na odzyskanie wiary w niektóre słowa trzeba pracować, chociażbyśmy powiedzieli je tysiąc razy i tak potrzeba przede wszystkim czasu. Sama to wiem z doświadczenia. Ale wiesz.. Może i powiesz, że jestem naiwna, może faktycznie taka jestem, ale cały czas wierzę, że uda nam się to wszystko odbudować.. Że będziemy dzielić ze sobą przyszłość. Daleką przyszłość. Chcę tego. Chcę kiedyś z Tobą założyć rodzinę, wyjść za Ciebie, mieć z Tobą dziecko, zbudować dom.. I wierzę, że nam się to uda. Powiedziałeś mi kiedyś, że kochać można tylko raz w życiu. Że prawdziwa miłość jest zawsze tylko jedna. I tak jest. A moją miłością jesteś Ty. I nic tego nie zmieni. 

Adrian.. Nie wierzę, że to minęło, że tego już nie ma. W moim sercu zawsze będziesz. Póki żyję, zawsze będę Cię kochać, tak silnie jak na początku. Chociaż nie. Jeszcze silniej. Bo to każdego dnia się wzmacnia. Związek buduje się na wzlotach i upadkach. I jednych i drugich mieliśmy trochę na przestrzeni tych dwóch lat. Oboje jesteśmy za siebie odpowiedzialni nawzajem. Staliśmy się w momencie, kiedy padło pierwsze "Kocham". Oboje powinniśmy o siebie walczyć. I.. Ja nie umiem się poddać. Wiem. Czasami w nerwach mówię kilka słów za dużo. Których póżniej żałuję. Emocje nigdy nie były dobrym doradzcą, a ja nie raz udowadniałam że w nerwach potrafię robić rzeczy, które przechodzą ludzkie pojęcie. 

I wiesz.. Dziękuję Ci. Dziękuję, że byłeś przy mnie przez te dwa lata. Mam nadzieję, że to dopiero początek. Że będziesz obok jeszcze wiele, wiele lat. Że oboje zaufamy sobie w całkowicie, że stworzymy zdrową, szczęsliwą relację. Że zwyczajnie będziesz szczęśliwy u moim boku. Bo na tym mi zależy najbardziej. Na Twoim szczęściu. Chciałabym być tą, która Ci je da.