try.fotkoblog.pl

Uważam, że powinniśmy naprawdę porozmawiać, A. Nie mam siły pisać wstępu, od razu przejdę do tego, o czym chcę Ci powiedzieć. Potrzebna jest nam rozmowa. Szczera, spokojna, bez wzajemnych oskarżeń i wyzwisk, bez wypominania sobie błędów. Chciałabym z Tobą tak rozmawiać. Przecież tak kiedyś było, pamiętasz? Pamiętasz tamte wakacje? Pamiętasz nas? Byliśmy świeżo w sobie zakochani, ufaliśmy sobie, mówiliśmy o wszystkim. Te dwa miesiące były najlepszym okresem w moim życiu. Może to przeze mnie się sperdoliło. Nie wiem. Obwiniam siebie za wszystko, co nas dotknęło złego. Co dotknęło Ciebie. Nie wiem. Może i niektóre sprawy nie są z mojej winy, ale tak czuje, jakby były. Kocham Cię. I nie zamierzam przestać aż do końca, A. Nigdy. Wiedz, że wybaczyłabym Ci wszystko. Naprawdę wszystko. I wiem.. Nie jestem odpowiednią dla Ciebie dziewczyną. Starałam się pocieszać, że jestem dla Ciebie lepsza niż one wszystkie, ale wiem, że tak nie jest. Już wiem. Jestem taka sama. Boli mnie to, tak samo jak boli mnie ewentualność, że jestem dla Ciebie jedną z wielu. Cvhciałabym poczuć, że jestem tą jedyną, wyjątkową, że tylko ja się dla Ciebie liczę. Z mojej strony tak jest. Naprawdę. Z perspektywy wszystkiego, czasu, jakiegoś dorośnięcia emocjonalnego wiem, że jesteś jedyną tak ważną dla mnie osobą. Najważniejszą. Bez Ciebie mnie nie ma. Sam powiedziałeś, że jesteśmy tak skonstuowani, że żyjemy ze sobą w symbiozie. Że nie ma Ciebie i mnie, tylko jesteśmy my. Nie wiem, co z nami. Tak kurwa chciałabym, żeby było dobrze. Źle się czuję. Wiem, że nie zasługuję na Ciebie. Chciałabym być dla Ciebie lepsza, dużo lepsza, niż jestem. Przepraszam. Kocham Cię. Modle się, żebyś któregoś dla pokochał mnie chociaż w części tak mocno. Nawet teraz, kiedy to piszę, nie umiem przestać płakać. To wszystko jest za trudne. Brakuje mi Ciebie. Rozmów z Tobą. Twojej bliskości. Może kiedyś znów będę to miała. Nie wiem. Mam nadzieję. Nie wiem, czy to jest jeszcze możliwe, żebyś mnie pokochał. Wiedz, że ja Ciebie kocham, najmocniej i na zawsze, A.