try.fotkoblog.pl

Adrian.. Posłuchaj mnie. Proszę. Posłuchaj do końca, co mam Ci do powiedzenia.

Dobrze, że Ty chociaż nie zmieniłeś hasła. To było w sumie głupie. Ale już tak mamy, że w nerwach się unosimy, i robimy coś, co normalnie byśmy nie zrobili, prawda?

Kochanie.. Wiesz, że możesz mi powiedzieć o wszystkim. Na tym polega polega przecież związek. Mówi się drugiej osobie o dobrych i złych chwilach, kiedy ma się potrzebę wyżalenia, zwyczajnie się to robi. Nie wiem.. Może to kwestia zaufania. Wiem, że mi nie do końca ufasz. Ale wiem też, że paradoksalnie mimo wszystko mi trochę ufasz. Bo mówisz mi czasem o swoim życiu, o rzeczach, których się nie mówi byle komu. Chciałabym, żebyś mi mówił o wszystkim. Naprawdę o wszystkim. O tym co Cię cieszy i co Cię boli. Od tego jestem.

Wiem, że rozmowa pomaga. I nie chcę żebyś miał poczucie, że zanudzasz mnie swoimi problemami, bo tak nie jest. Twoje problemy są moimi. Związek na tym polega. Tak myślę. I wiem też, jak bardzo taka rozmowa potrafi pomóc, zwłaszcza jak jest źle.

Kocham Cię. Wiesz, że możesz na mnie zawsze liczyć. Zawsze możesz mi się wygadać, zadzwonić, napisać, chociażby w środku nocy. I nawet jeśli nie będę potrafiła Ci doradzić, chociaż będę się starała to zrobić, to chociaż Ci ulży. Nie jesteś sam. Proszę, pamiętaj o tym, Adriaś.

I nie kłóćmy się już. Zgoda buduje, niezgoda rujnuje. Sam mi to kiedyś powiedziałeś. Kocham Cię. Bardzo.